EEN OMWEG!?
Thea-Warrior
We hebben nog ruim tijd voordat het half elf is, dus vervolgen we onze weg via de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal; eerst even Christus de Redder van de Wereld en de Madonna begroeten. Daarna wil ik naar het zuidelijk transept om te onderzoeken wat daar aan de hand is.
Voordat ik op die plek aanbeland, raak ik zuidelijk van het schip verzeild in een bijzonder rustige ruimte met spetterend glas-in-lood: de Sint-Lodewijkkapel. De kapel, opgericht in 1299, wemelt van de leliebloemen. Eigenlijk wil ik vandaag, donderdag 9 september 2021 en vertellend op Levendweb, geen aandacht aan deze kapel besteden, maar de Engelen houden me zacht tegen: "Hoooo-oo-ooo... !"
Goed dan, in elk van zes ramen is een heilige afgebeeld: onder een baldakijn en met attributen. Van oost naar west vier aan de zuidkant:
- Met zwaard en rad is de heilige Catharina van Alexandrië aanwezig, de ons reeds bekende vrouw die keizer Maxentius en de dood op het rad en door het vuur heeft weerstaan, maar die haar toewijding aan Jezus in 307 met de dood door het zwaard heeft moeten bekopen.
- Naast Catharina wijst profeet Johannes de Doper naar een schotel met een afbeelding van het Lam. Johannes heeft Jezus op diens verzoek bij de Jordaan gedoopt. Zoals eenieder zal weten verschijnt tijdens deze doop de Heilige Geest in de vorm van een duif. Deze verschijning is een door het Goddelijke met Johannes afgesproken signaal dat specifiek die dopeling de Zoon van God is. Na Jezus daadwerkelijk 'de Zoon van God' genoemd te hebben, vertelt Johannes wat later dat Jezus ook het Lam Gods is dat de zonden der wereld wegneemt. De profeet Johannes komt aan zijn einde doordat hij koning Herodes Antipas bekritiseert omdat die de ex-vrouw van zijn broer Herodias heeft gehuwd. Herodes wil Johannes eerst beschermen, maar zijn echtgenote krijgt haar zin; Johannes wordt onthoofd en Herodias krijgt zijn hoofd op een schotel aangeboden.
- Het volgende glas-in-loodraam verbeeldt Johannes de Evangelist met een martelaarspalm en kelk. Of apostel Johannes daadwerkelijk het Evangelie van Johannes heeft geschreven, wordt volgens het wereldwijde web heden en dage ernstig betwijfeld; mogelijk is een hele groep volgelingen van Jezus aan het werk geweest. Traditioneel wordt de apostel Johannes echter wel als de auteur beschouwd en ook als de auteur van 'De Openbaring van Johannes'... het apocalyptisch werk dat mij de nodige hoofdbrekens kost. Zoekend op het wereldwijde web (heiligen.net) ontdek ik dat zijn attribuut 'de kelk' verwijst naar een legende uit de Legenda Aurea: een handgeschreven boekwerk met een verzameling heiligenlevens van de dominicaan Jacobus de Voragine. Vaak wordt de kelk afgebeeld met een kleine draak erin, waarom dat wordt zo duidelijk.
Johannes en de gifbeker
Als Johannes het evangelie verkondigt in Klein-Azië, in Efese, wordt hij daar door geïrriteerde mensen naar de tempel van godin Diana, de godin van de vruchtbaarheid, gesleept. Tja, probeer anderen maar eens te overtuigen!
Het verontwaardigde volk probeert Johannes te dwingen om aan godin Diana te offeren. Johannes doet niet wat ze willen, maar stelt hen voor een keuze: "Als jullie Diana aanroepen en daardoor de kerk van Christus kunnen laten instorten, dan zal ik aan Diana offeren, maar... als ik door het aanroepen van Christus de tempel van Diana kan doen instorten, dienen jullie in Christus te geloven."
Het merendeel van de aanwezigen stemt in. Op verzoek van Johannes verlaten de mensen het heiligdom van Diana, en Johannes begint te bidden... de tempel stort in en het beeld van Diana valt in gruzelementen.
Hogepriester Artistodemus (hij is natuurlijk zijn baan kwijt en 'zijn bedrijfsgebouw' is ingestort) probeert het volk alsnog tegen Johannes op te stoken: ruzie in de straten. Johannes vraagt Aristodemus hoe hij hem tot vredelievende gedachten kan brengen. Aristodemus antwoordt dat hij Johannes nog liever vergif te drinken geeft dan in de God van Johannes te geloven... pas als het vergif Johannes niet zou deren dan moet zijn God wel de ware God zijn.
Johannes gaat akkoord, maar Aristodemus komt met een tweede voorwaarde; Johannes moet eerst zien hoe anderen door het vergif sterven om de kracht ervan vast te stellen. Blijkbaar gaat Johannes akkoord, want de hogepriester laat iemand bij de consul om twee ter-dood-veroordeelden vragen. Natuurlijk sterven deze twee van het vergif. Daarop neemt Johannes de beker met vergif aan, slaat een kruisteken en drinkt het in een teug op. Zoals te verwachten ondervindt Johannes geen enkele hinder ervan, maar Aristodemus twijfelt nog steeds en komt met een derde voorwaarde: "Als uw Christus de twee die door het vergif gestorven zijn, kan doen herrijzen, zal ik vooraan in Christus geloven."
Johannes reikt hem zijn mantel aan, waarop Aristodemus (gekwetst) vraagt: "Waarom uw mantel? Denkt u dat uw geloof op die manier op mij kan overgaan?'
Johannes antwoordt dat Aristodemus de mantel over de twee lijken moet leggen met de woorden: "De apostel van Christus zendt mij naar u toe om u te doen verrijzen in naam van Christus."
Aristodemus doet wat Johannes zegt en - het zal ons niet verwonderen al is het nog zo'n wonder - de twee doden staan op. Hierop laten de hogepriester, de consul en hun families zich dopen. Later richten ze ter ere van Sint-Johannes in Efese een kerk op.
Een martelaar!?
De martelaarspalm in het glas-in-lood vind ik een beetje dubbel. Of moet het een schrijfveer voorstellen... dan is het wel een enorme veer! Wat de martelaarspalm betreft, Johannes wordt wel gemarteld, maar hij sterft er niet door, sterker nog hij heeft totaal geen last van de marteling! Hoe dat zit? Het heiligen.net helpt me op weg.
Op last van keizer Domitianus wordt Johannes vanwege zijn geloof in Christus gearresteerd en naar Rome overgebracht. Daar wordt hij voor de Latijnse Poort neergelaten in een ketel kokende olie. Het raakt hem niet en zonder pijn stapt hij volledig ongedeerd uit de ketel. Na dit fiasco/ wonder wordt Johannes naar Patmos verbannen, waar hij Zijn Openbaring, het apocalyptische verhaal, ontvangt.
Het Heiligen.net vertelt meer: Na jaren keert Johannes terug naar Efese alwaar hij op de leeftijd van 99 jaar, na overleg met God, in zijn kerk sterft. Op de afgesproken zondag laat hij naast het altaar een vierkant graf delven, gaat erin liggen, spreekt dankbaar tot God dat Deze hem waardig heeft bevonden aan Zijn tafel te mogen aanzitten, waarna er een groot helder licht om hem heen verschijnt, zodat niemand Johannes meer kan zien. Als het licht verdwenen is, ligt het graf vol hemels brood.
Ik weet dat legenden niet letterlijk moeten worden opgevat... hemels brood betreft waarschijnlijk de schoonheid van de verhalen die Johannes bij leven heeft verteld. En Efese, Rome en Patmos zullen wel door krachtige energielijnen verbonden zijn. Kokende olie... dichterlijke taal... het zou een woedende ondervraging kunnen zijn... maar laat ik verdergaan met het volgende glas-in-loodraam waarin een zeer elegante man met een kroon staat.
Bronnen
- Catharina van Alexandrië. Op 9 september 2021 van https://nl.wikipedia.org/wiki/Catharina_van_Alexandrië
- Johannes de Apostel. Op 9 september 2021 van https://nl.wikipedia.org/wiki/Johannes_(apostel)
- Johannes de Apostel. Op 9 september 2021 van https://www.heiligen.net/heiligen/12/27/12-27-0104-johannes-apostel.php
- Johannes de Doper. Op 9 september 2021 van https://nl.wikipedia.org/wiki/Johannes_de_Doper
- Johannes de Evangelist. Op 9 september 2021 van https://nl.wikipedia.org/wiki/Johannes_(evangelist)
---> 262 IN DE SINT-LODEWIJKKAPEL - DEEL 2 - Kennis van Energielijnen