145 MGR. GASPARD-JOSEPH LABIS - DEEL 1

EEN KRACHTIG MENS

Thea-Warrior

 

Wie is deze bisschop? Het web biedt uitkomst: de glasvenster-restauratie geschiedt onder het episcopaat van Gaspard-Joseph Labis (1792-1872), van mei 1835 tot zijn dood in 1872 is hij bisschop van Tournai.

In 1854, bij de afkondiging van het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria, bevindt hij zich in Rome en in 1870 neemt hij daar deel aan het Eerste Vaticaans Concilie dat onder meer het dogma van de Pauselijke Onfeilbaarheid uitvaardigt. In het linkervenster staat dus, als het goed is, paus Pius IX voor de troon en in het rechtervenster zetelt hij erop.

Volgens Lambrechts (1986) zijn de vensters van 1876, dus van zes jaar na het Eerste Vaticaans Concilie en van vier jaar na de dood van bisschop Labis. Volgens mij zijn het memorievensters, een eerbetoon aan een tamelijk koppige bisschop. Lambrechts vertelt trouwens dat de beglazingswerken van de Kathedraal uitsluitend aan het atelier van Capronnier zijn toevertrouwd: tussen 1845 en 1876 niet minder dan zestig vensters van gerestaureerd of nieuw gebrandschilderd glas-in-lood.

 

Onder het bewind van Monseigneur Labis plaatst Capronnier de Madonna-rosace in de westgevel van de Kathedraal. Wat mij betreft hebben ze van de energielijnen en de belangrijke 'sterkruising' in de Kathedraal geweten. Allebei; zowel Jean-Baptiste Capronnier als bisschop Gaspard-Joseph Labis. Wie van deze twee heeft de verwisseling van twee van de sterrenbeelden geopperd? Wie heeft het bestaan en de ligging van de energielijnen zo geniaal versleuteld? Is het kennis van de bisschop geweest? Het moet welhaast een eis van bisschop Labis zijn. Glazenier Capronnier kan een dergelijke 'fout' onder de strenge ogen van de bisschop toch nooit hebben kunnen uitvoeren!? En er moet het nodige reken- en tekenwerk aan vooraf gegaan zijn. Het kan geen toeval zijn. Als het allemaal wel toeval is, dan is de macht van de Engelen op Aarde gigantisch. Misschien is die macht dat ook wel, want om zo'n versleuteling in een roosvenster te kunnen uitvoeren is meer dan gewone spirituele inspiratie nodig. Natuurlijk kan het ook een samenwerkingsproject van de heren Capronnier en Labis - van twee ingewijden - zijn. Als ik op de foto, die ik op het wereldwijde web aantref, naar de wat norse, vermoeide, blik van bisschop Labis kijk dan vraag ik me af wat er zich allemaal in zijn hoofd heeft afgespeeld: "Welke gedachten heeft u gekoesterd, Monseigneur Labis?"

 

Een uitgebreide levensbeschrijving geven, voert te ver, gewoon enkele details van het wereldwijde web kan genoeg zijn. Gaspard-Joseph wordt op 3 juni 1792 geboren in Warcoing, zo'n vijftien kilometer noordelijk van Doornik. Hij is 80 als hij sterft, een knappe leeftijd. Te summier deze beschrijving! In Doornik zit hij op het Athénée Jules Bara, het gemeentelijk college, daarna gaat hij naar het seminarie en sluit deze studie in Arras in Frankrijk af als theoloog. Hij wordt onderdiaken, krijgt de functie van professor in de filosofie en wordt in 1815, 21 of 22 jaar oud, tot priester gewijd. Enkele jaren is hij pastoor van Willaupuis, een kilometer of twintig ten oosten van Doornik. Dan keert hij in 1826 terug naar Tournai om op het seminarie aldaar de leerstoel dogmatische theologie te bezetten. Hij wordt kanunnik en algemeen vicaris onder bisschop Jean-Joseph Delplancq en als deze bisschop sterft volgt Gaspard-Joseph Labis hem in 1835 op.

 

Monseigneur Labis is lang en maakt blijkbaar een krachtige indruk door zijn manier van bewegen en zijn stem. Beminnelijk en wijs aan de ene kant, standvastig - ook in verzet tegen de burgerlijke autoriteiten - aan de andere kant (skynetblogs.be).

Onder zijn bewind keren de Jezuïeten terug in Tournai. Zij beginnen er het nog steeds bestaande Collège Notre-Dame. 

Even een zijstap. De Sociëteit van de Jezuïeten is in 1534 in Parijs, met de bedoeling de Reformatie tegen te gaan, door een vriendengroep rond Ignatius van Loyola opgericht. Naast prediken en missioneringswerk geven de Jezuiëten onderwijs en de kwaliteit daarvan is in die tijd zo hoog dat ze veelal de mensen uit de bovenlaag van de maatschappij aantrekken. Aldus staan de Jezuïeten aan de wieg van de socialisatie van de bestuurlijke klasse.

Tijdens zijn 37 jaar durende episcopaat sticht bisschop Labis meerdere scholen, bijna tweehonderd religieuze woningen en vierenveertig nieuwe parochies. Als professor in de dogmatische theologie is het waarschijnlijk voor hem toch een bijzondere eer om bij de afkondiging van het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria (1854) en van dat van de Onfeilbaarheid van de Paus (1870) in Rome aanwezig te zijn. Ik blijf erbij: die twee enorme ramen in de Bidkapel zijn memorievensters.