136 LA GRAND-PLACE

IN DE RONDTE ZWERVEN

Thea-Warrior

 

Zondagmorgen, 3 maart 2019, miezert het als mijn man en ik, zoekend naar de kathedraal, over de Grote Markt van Doornik wandelen. Het is een schitterend plein in de vorm van een hoge gelijkzijdige driehoek. Door de lucht zeilt een enorme draak en ik zie hoornblazende zeemeerwezens... 

 

Ze horen bij het oudste belfort van België, dat aan de spitse oostkant van het plein staat. De westkant wordt gedomineerd door een romaanse kerk: de Saint-Quentin. Centraal, op een enorme sokkel, pronkt het beeld van de strijdlustige Maria Christina van Lalaing (1545-1582), prinses van Espinoy. Haar bijl met pikhaak doet me het ergste vrezen. Ik weet nu dat ik haar in de toekomst weer ontmoet.

 

Rondom wemelt het van de oude gebouwen. Oud en tegelijkertijd niet-oud, want in de komende dagen leer ik dat het centrum aan het begin van de Tweede Wereldoorlog, in mei 1940, na een Duits bombardement vrijwel geheel in puin heeft gelegen. De kathedraal verliest bij de door de bommen veroorzaakte brand 'enkel' het dak van het romaanse schip. 

 

Als ik doelgericht enkel met mijn vragen bezig zou zijn, zou ik aan veel schoonheid voorbijlopen, maar voor mij behoort het ontdekken van de omgeving tot bijkomend genot - kan het niet eens laten als ik iets schoons zie - en wie weet welke antwoorden ik al dwalend tegenkom. Ailbertus d'Antoing kan het Belfort overigens niet gekend hebben, want de toren is aan het eind van de 12e eeuw gebouwd. Volgens het wereldwijde web op de plek van een Romeinse omwallingstoren.

Desmaele (2013) vertelt dat het Belfort wordt gebouwd in het kader van het klokrecht dat de stad in 1188 krijgt van de Franse koning Filips Augustus. De inwoners van Doornik zijn bondgenoot geworden van Filips Augustus in zijn strijd tegen Filips van de Elzas, de graaf van Vlaanderen. Een eigen klok is belangrijk... biedt immers autonomie en vrijheid.

Ik besef terdege dat de inwoners en handelaren van Doornik dik betaald hebben voor dit klokrecht; koning Filips Augustus zal geld nodig gehad hebben voor zijn strijd.

 

De eerste toren reikt 30 meter hoog. In 1294 gaat hij de hoogte in, tot 70 meter. Dan krijgt hij tevens de zijtorens en een spits met de vergulde draak. Op een van de volgende dagen in Doornik ontdek ik dat het Belfort bovenop een energielijn staat. Terwijl ik deze energielijn secuur check, realiseer ik me dat de Draak in top wel heel erg van toepassing is. De lijn zal ik later met rood op de kathedraalplattegrond weergeven... ik kom erop terug.

Na een zware brand in 1392 wordt de toren gerestaureerd: hij krijgt nieuwe klokken en wordt versierd met vergulde tritons, zeemeerminnen en vaandels.  Bij een restauratie in 1884 krijgt de toren zijn huidig neogotisch uiterlijk.