133 TOURNAI - DOORNIK

GEDREVEN NIEUWSGIERIG

Thea-Warrior

 

Op de keper beschouwd zou het daadwerkelijk relateren van de Verdwaalde Zonnewijzer van de Abdijkerk van Rolduc aan de energielijnen ter plaatse wel voldoende mogen zijn om een leven lang op te teren, maar mijn nieuwsgierigheid stuwt me voort.

Eind februari 2019 heb ik het verband tussen de Zonnewijzer en de doorgaande energielijnen - die van de Engel Gabriël en Maria - in de crypte van Rolduc blootgelegd.

De relatie tussen de energielijnen en de Romaanse basementen in de kerk idem dito. De beeldtaal van deze oude sculpturen verhult zelfs het bestaan van de derde energielijn - die van Jezus - welke uit de lijn van Maria geboren lijkt te worden. 

De Gekroonde Groene Slang - de GGS - heb ik in februari 2019 al wel waargenomen, maar deze zakt tijdelijk in de vergetelheid weg; pas in augustus 2020 komt de GGS weer naar boven.

 

Stichter Ailbertus d'Antoing maakt in Rolduc diepe indruk op me, met name het feit dat hij zijn visioenen serieus heeft genomen en ze achterna gaat. Ik heb het ooit al verteld, maar even kort om de herinnering wakker te roepen. In 1104, na de voltooiing van de bouw van de kapel van Saint-Médard, verlaat priester Ailbertus d'Antoing de stad Tournai (Doornik) waar hij als kanunnik lid is van het kapittel van Onze Lieve Vrouw  en vertrekt, met zijn broers Thyemo en Walger, richting het oosten.  

 

Ramakers (2008) haalt tekst aan uit de Annales Rodenses, uit de kloosterkroniek van 1104 - 1157: '...zelf was hij de derde van het groepje, waarmee de Heer, Die hen leidde, liet zien dat Zijn priester een trouw en goed vereerder was van de Heilige Drievuldigheid. Niet ver van de stad hielden zij halt en overlegden onderling waarheen zij het beste konden gaan, omdat zij niet wisten welke weg te nemen, daar zij zo onvoorbereid waren vertrokken. Toen kwam de priester op de gedachte tussen Rijn en Maas een onbebouwde plek te zoeken, waar hij de Heer met het werk van eigen handen zou kunnen dienen, het was ook op dat moment alsof de Heer hem dit openbaarde, door Wie hem vroeger in zijn geboorteland zo vaak - naar hij meende - de plek van het klooster van Rode is getoond die inderdaad ligt tussen Rijn en Maas.'

 

In Rode - het huidige Herzogenrath - gaat Ailbertus naar het kasteel van graaf Adelbert van Saffenberg. Hij zet de graaf de redenen van zijn bezoek uiteen en verzoekt om hulp. De graaf is Ailbertus ter wille; de priester mag een plek zoeken die geschikt is voor zijn werk. 

Ramakers citeert de Annalist: 'Nadat hij vervolgens overal de bossen rond de dalen en beken had bekeken, omdat door deze twee zaken de ligging van een woonplaats geschikter is, betrad hij een vlak terrein, waarvan hij het uiterlijk herkende. Toen hij nog in Vlaanderen verbleef had hij het zeer vaak in zijn dromen gezien. Om de plek heen stonden overal bomen en in het midden groeide weelderig groen; aan beide zijden werd zij door rijke bronnen besproeid alsof deze plek door de Heer voor Zijn dienaren was voorbestemd en voorbereid.'

 

Ailbertus knielt op de plek neer - daar waar hij later de crypte zal bouwen -  en hij en zijn metgezellen horen onderaards gerinkel: het geluid van klokjes. Het is als het ware de bevestiging dat de kerk daar moet komen. Ailbertus meldt de graaf dat hij de geschikte plek om te wonen heeft gevonden - hij wil er een kluis bouwen - maar de graaf spartelt wat tegen; de plek is vrij dicht bij het kasteel en het rumoer daarvan kan schadelijk zijn voor een klooster. De graaf verzoekt Ailbertus verderop een rustiger plek te kiezen, maar 'onze' priester geeft de voorkeur aan de door hem gevonden plek. De graaf haalt bakzeil en wijst hem het gehele gewenste gebied toe. Omwonenden laten weten dat de plaats altijd al een heilig karakter heeft gehad.

Vrij snel groeien kluis en crypte uit tot het klooster Cloosterrade, en in de loop van acht eeuwen ontstaat zo het immense Abdijcomplex van Rolduc. Net na het midden van de negentiende eeuw wordt binnen de muren van het gebouw een Onderwijsinrichting opgezet alwaar de gegoede katholieke burgerij van Nederland zichzelf kan ontwikkelen.

 

Mijn idee is dat Ailbertus in het Land van Rode de plek voor kapel en crypte kiest vanwege de unieke energielijnensituatie ter plaatse en dan met name vanwege het bestaan van de Verticale Energiezuil. Geïntrigeerd vraag ik me af wat Ailbertus in Tournai allemaal ervaren heeft. Hij heeft er zijn visioenen gehad... en als het goed is bewustzijn en kennis van energielijnen. Ik wil ernaartoe... om Tournai en dan specifiek de Kathedraal van Onze Lieve Vrouw, de Cathédrale Notre-Dame de Tournai, in ogenschouw te nemen. Zou nu bijna het begin van mijn Queeste vergeten, ik wil alle plaatsen bezoeken waar een kopie van het Billenniummonument 2000 van Rafael Verjans uit Tongeren staat! Doornik heeft zo'n monument...

Het verlangen is groot en ik heb het geluk dat ik in dit laatste jaar voor mijn pensionering geen vijf dagen per week meer werk bij de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Met wat passen en meten kan ik enkele dagen vrijroosteren. Zwager Niek, woonachtig in het westen van Nederland, wordt vijfenzeventig jaar... zijn verjaardagsfeest vormt de opmaat om drie nachten - van zaterdagavond 2 maart tot en met de maandagnacht van 4 op 5 maart 2019 - een onderkomen te zoeken in Tournai. 

 

Het is al wat later als we op zondag het overnachtingsadres binnenstappen. Het kleine Mariabeeld in de nis boven de voordeur in de Rue de l'Yser lijkt ons welkom te heten; Liefde daar gaat het om.

Door een lange gang brengen we de tassen naar de kamer aan de achterkant. Vanuit het tweepersoonsbed in de kamer zijn de vijf machtige torens van de Notre-Dame de Tournai goed zichtbaar. Zo te zien is de kathedraal onderhevig aan een restauratie. Een korte, romantische avondwandeling geeft een eerste indruk van de middeleeuwse kern van de stad. Het bronzen geluid van de klokken omhult me beschermend en rustgevend: ik ben ineens 'thuis'.

 

Ben overigens niet geheel onvoorbereid op reis gegaan; al twee weken of zo spreken de Engelen 's nachts onder elkaar vrij regelmatig over het belang van sterrenbeelden.