129 HET HEMELSE JERUZALEM

WOORDEN VAN JEZUS

Thea-Warrior

 

Via de apocalyptische Maria raakt mijn cirkel rond; ik kom weer bij het begin van de rondleiding op zondagochtend 3 februari 2019. Overdonderd door de schoonheid van de Abdijkerk mis ik het eerste verhaal van de rondleider.

Op 21 september 2020 besluit ik die afbeelding aan de westkant, boven de boog naar de buitendeur, eens goed te bekijken. Daar sta ik - op de goudgele energielijn - omhoog te staren.

 

Matthias Goebbels heeft op deze wand nogal opvallend de Drie Koningen afgebeeld. Boven hen niet het stalletje met de Heilige Familie, waarin ze in Bethlehem Jezus hebben aangetroffen (Mattheus 2: 1-9), maar de Heilige Stad, het Hemelse Jeruzalem, neerdalend uit de hemel van God, uit de Apocalypse (Openbaring 21: 1-27). De oudste Koning, Balthasar, wijst naar de stad. De spreukbandtekst luidt: SURGE ILLUMINARE JERUSALEM QUIA VENIT LUX TUA - Sta op Schijn Jeruzalem wijl Uw Licht komt.

 

Mijn interpretatie van het Hemelse Jeruzalem is dat het een etherische stad is van gigantische schoonheid en schittering. Om die reden wordt voor de mensen deze stad op materieel niveau voorgesteld als bestaande uit goud en edelstenen. Het Hemelse Jeruzalem ontstaat als mensen geaard en bewust in en met hun vrije wil voor het goede, voor het niet zondigen, kiezen. De stad is toegankelijk voor mensen... en weet je wat me in deze frappeert? Op het wereldwijde web staat - onder andere op de site Kerkgebouwen in Limburg - dat de Abdijkerk van Rolduc symbool staat voor het Hemelse Jeruzalem.  

 

In Openbaring 22 eindigt het visioen van Johannes met Woorden van Jezus: Hij noemt zichzelf de blinkende Morgenster, en zegt dat mensen om niet aan het water van het leven kunnen deelnemen. Jezus voegt toe dat mensen niet iets moeten toe- of afdoen aan de woorden van het boek dat in de profetie aan bod komt, want in het eerste geval zullen de plagen van God komen en in het tweede zal God zijn deel uit het boek des levens, uit de heilige stad en uit datgene dat in dit boek geschreven is afdoen.

Het lijkt erop dat Jezus hier vertelt dat het Goddelijke zich kan terugtrekken uit datgene dat hij geschapen heeft. Na deze woorden van Jezus meldt Johannes dat hij 'haastiglijk' wil komen. Volgens mij betekent dit dat Johannes uit dat hij wil trachten zondeloos te leven en wil deelnemen aan de heilige stad. Vervolgens nodigt Johannes Jezus uit om te komen, en wenst hij de mensen toe dat de genade van de Heer Jezus Christus met allen is.

 

Tsss... de tekst op de afbeelding van de Driekoningen en het Hemelse Jeruzalem in de Abdijkerk van Rolduc herinnert me aan de Verschijning van Jezus, op dinsdag 27 juli 1999 tijdens mijn Vision Quest in Svenljunga in Zweden; tot drie keer toe maakt Jezus met zijn rechterhand het gebaar 'Sta op'.

Jezus bezoekt mij tijdens mijn Death-Lodge. 

De Death Lodge is een ritueel dat bij de Vision Quest hoort. De begeleiders, Frans Scheerder en Annika Zilliacus, hebben de deelnemers 'opgedragen' dit ritueel op de vierde, laatste, dag van de Vision Quest uit te voeren. Van verre zullen zij, er zijn ook leerlingbegeleiders bij, drummend aangeven dat het specifieke moment is gekomen en voorbij is; het ritueel duurt ongeveer twintig minuten.

 

Als ik op de betreffende dinsdag rond een uur of vier heel in de verte trommels, fluiten en ratels hoor, creëer ik op mijn Tarp -  op mijn Vision-Quest-plek - met datgene dat voorhanden is (enkele dode takken) een afgebakende ruimte met een deur op de grond. Keurig ga ik in deze kleine ruimte, twee eenpersoonsbedden breed, op de grond liggen en stel me voor dat ik op mijn sterfbed lig, met de nadruk op voorstellen!

Met mijn rechterarm open ik de deur van de ruimte - ik beweeg een van de takjes alsof het een deur is - en nodig de mensen/ wezens uit met wie ik in dit leven nog iets te doen heb, dan sluit ik de deur.

De eerste die ik - in de Hemel - zie langskomen, is Karel... mijn rode kater die nog niet zo lang geleden overleden is. Karel spreekt van 'A Great Love'. Verrast ben ik het met hem eens; ik mis hem nog steeds.

Ik open de deur voor de tweede keer, nodig opnieuw uit en sluit de deur weer, en dan zie ik Jezus in een schitterend gouden ovaal: een mandorla. Voor zijn lichaam maakt Hij drie keer voor Zijn Lichaam rustig een wat wuivende schepbeweging met zijn rechterhand omhoog: Opstaan. Bij elk gebaar zegt Hij een Woord: "Come, Stand up, Raise."  

Ik denk: "Tjonge, maar ik ben maar een mens wat doe ik nu..."

Enigszins onder de indruk blijf ik liggen en open - wachtend op het eindsignaal van de begeleiders - de deur voor de derde keer. Even later is Petterwitsj, mijn gids uit de Bovenwereld, er. Wat geërgerd zegt hij: "Sta toch op, er gebeurt tòch niks!" 

Omdat ik geen eindsignaal heb gehoord, sta ik wat verbouwereerd op.

 

Gecombineerd met het Handgebaar zijn Jezus' Woorden te vertalen als 'Sta op'! Toch zit er in Zijn Woorden, zoals Hij ze uitspreekt, een betekenisverschil: "Kom sta op, ga staan - ga staan voor wie je bent - voedt (ze) op!"

De woorden die Petterwitsj - Peter-spreek(t) - spreekt, betekenen trouwens niet dat er niks gebeurt of zal gebeuren, maar dat er niks aan de hand is; er is niks om bang voor te zijn.

 

Hee, als ik het zuilvormige monument van Albertus d'Antoing, met de drie geheven vingers, op het voorplein goed bekijk, dan is boven Albertus' hoofd ook het Hemelse Jeruzalem weergegeven! Die Pierre Cuypers toch...