115 DE BEELDTAAL DER LONGOBARDEN

DE OUDSTE VERSLEUTELING

Thea-Warrior

 

En? Al zelf relaties gelegd tussen de Romaanse basementen in de kerk en de energielijnen?

Voor mij vormen de Romaanse basementen in de Abdijkerk van Rolduc de oudste versleuteling of sleutel van de energielijnen. Een versleuteling uit het begin van de twaalfde eeuw, uit het begin van de bouw van de kerk, misschien wel geambieerd ten tijde van Ailbertus d'Antoing, misschien uit de tijd direct daarna toen met name Embrico van Mayschoss de scepter over de bouw voerde.

 

Het meest oostelijk de twee kruisende Leeuwen. De kwintessens van krachtdier Leeuw is een erkenning van het vrouwelijke - van creativiteit, intuïtie en verbeeldingskracht - en van de vrouwelijke zon. De Leeuw staat symbool voor de zon en goud (Ted Andrews, 1993). De twee Leeuwen illustreren de twee grote 'doorlopende' energielijnen: de gele en de blauwe.

  

Op het middelste basement heffen twee Griffioenen de staarten van twee gevinde Visdraken omhoog. Het wereldwijde web meldt dat de Griffioen (een Grijpvogel) uit de twee sterkste dieren van land en lucht is samengesteld: leeuw en adelaar. Aldus symboliseert dit mythische fabeldier de heerschappij over twee rijken: Aarde en Lucht (of Hemel). De Griffioen wordt zowel met Christus als de Duivel geassocieerd. Beide kan ik begrijpen. Allereerst de Christuskracht als goddelijke kracht... en als 'de totale context van energie' niet wordt begrepen dan is het maar wat gemakkelijk om 'het Geheimzinnige' te demoniseren. Het Kwaad wordt niet gezien als mogelijk resultaat van de Vrijheid van Handelen van de Mens, maar ondergebracht bij de - de mensen verleidende - Duivel. Of, omdat het Kwaad op Aarde zo herkenbaar bestaat, wordt aan God zelf een kwade kant toegekend. Deze laatste visie hebben de Manicheeërs, een bestreden en verdwenen christelijk-gelovige groep, aangehangen.

Elizabeth den Hartog (2008) schrijft dat de Griffioen in de Abdijkerk van Rolduc met de achterpoot het uiteinde van de eigen staart vasthoudt. Misschien is dat zo, ik zie het meer als een goddelijke waaier. Een manier om aan te geven dat het afgebeelde over een niet-aardse sfeer gaat; zoals schelpen of schelpvormige conchen ook aangeven dat het afgebeelde een hemelse, goddelijk meer etherische, sfeer betreft. De waaier geeft aan dat het hier de basis betreft die op de een of andere manier ten grondslag ligt aan de materiële wereld. Niet dat de materiële wereld minder is! Nee, het etherische en materiële vormen een twee die één is.

 

De twee gevinde Visdraken zijn eveneens mythische, mystieke wezens; het zijn de draken van gevoelens en emoties. Ze suggereren dat het goed is gevoelens bewust te (onder-)kennen en de uitdaging aan te gaan om  tot inzicht te komen in het hoe en waarom van gevoelens... de flow van het leven te begrijpen. De twee Visdraken staan eveneens voor de gele en blauwe energielijn. Hun door de goddelijke Griffioenen geheven staarten stellen de verticale energiezuil voor.

De Olijftak die in deze 'verticale energiezuil' naar beneden komt, stelt vrede, verzoening en hoop voor. Inderdaad wederom Christuskracht. Vrede waarmee? Ik denk dat het belangrijk is vrede te hebben met de cyclus van leven en dood. Zielen reïncarneren op Aarde om te leren wat vrijheid is; te leren wat goed en kwaad inhoudt; te leren waarvoor gevoelens dienen. 

Op dit moment zijn we met zeven miljard mensen op Aarde, en wat farmaceuten, machthebbers, medici of politici ook doen, of ze nu hoog of laag springen, over honderd jaar zijn al die zeven miljard mensen (op enkelen na!) gewoon dood. Gemiddeld dus 70 000 000 (70 miljoen) doden per jaar, en dit is dus normaal!

Oh, de zielen kunnen opnieuw in de materie reïncarneren; mogen weer mensen worden, maar het lijkt me een enorme opdracht en uitdaging voor de mensheid om binnen de komende honderd jaar geen zeven miljard mensen te laten terugkomen. Maar... misschien zie ik het verkeerd, misschien is enkele tellen op Aarde voor een ziel wel alles waard!

 

Op het meest westelijke zuilbasement de Zeemeermin met twee staarten. De Zeemeermin is een geliefd, mythisch en magisch, wezen; verbonden met goddelijke scheppingskracht. De Zeemeermin verhaalt onmiddellijk dat de energielijnen tot het etherische gebied horen. Het feit dat de staart in tweeën splitst, illustreert dat een van de energielijnen zich in tweeën splitst. In de ontmoeting met de gele energielijn ontspruit uit de blauwe de groene energielijn. 

Links en rechts naast de Zeemeermin staat een Gans. De kwintessens van krachtdier Gans houdt erkenning in van de roep om naar legendarische plaatsen te zoeken en ernaartoe te reizen. (Moeder de) Gans vertelt over de zoektocht (van de ziel) in het leven op Aarde, over het vinden van de eigen weg en over het overwinnen van blokkaden.

 

Charles J. de Wolff (mijn hoogleraar psychologie van arbeid en organisatie in Nijmegen) zei ooit, in het studiejaar 1978-1979, dat als je iets wilt verbergen, je het dan het beste zo open en bloot mogelijk tussen andere spullen neerlegt. Eeuwen geleden lijkt zijn advies reeds in de Abdijkerk van Rolduc te zijn toegepast; tussen heel veel verschillende kapitelen met schitterende, sprookjesachtige, afbeeldingen zijn in de zuidbeuk van de kerk drie magistrale Romaanse basementen verwerkt. Een unieke versleuteling!