HET KWAAD, DRAKEN EN DE SCHEPPING
Thea-Warrior
In het bewustzijn dat draken in de West-Europese beschaving behoorlijk gedemoniseerd zijn, is het soms een uitdaging om energielijnen met draken te vereenzelvigen. In dit kader een uitstapje naar 'het kwaad'.
Een probleem waarmee mensen zich geconfronteerd weten, is het besef dat ze elkaar (en de dieren, planten en Aarde) niet enkel goed maar ook kwaad doen. Het kwaad ontstaat in en door de daden van mensen. Soms met opzet, soms uit naïviteit, soms lijkt het overmacht; om het eigen leven te redden.
In de interactie met elkaar hebben mensen de behoefte 'het kwaad' een vorm te geven; inzichtelijke beelden te creëren. Het is logisch dat mensen vragen naar het waarom van het bestaan van 'het kwaad' en op zoek zijn naar verklaringen. Negatieve krachten buiten de mens om voorstellen, kan opluchtend werken; het ontheft de mens een beetje van zijn persoonlijke verantwoordelijkheid. Of dit nu de Slang is die in het Paradijs Eva heeft verleid of de Draak die - in Openbaring 12 - door Michael op de Aarde wordt geworpen.
Kwalijke daden van mensen komen op 'de hoop van het kwaad' terecht, en het heidense, het ketterse, alles wat niet binnen de christelijke ideologie geaccepteerd is, komt bijna onvermijdelijk eveneens op deze hoop terecht. Het heidense is niet per se kwaad, het kan veel goeds in zich herbergen, maar door de afwijzing ervan belandt het 'bij het kwaad'. Energie van gedaan kwaad kan trouwens wel op plekken blijven hangen.
Sinds ik energielijnen onderzoek, realiseer ik me dat er enorm veel zijn, en dat kastelen, oude landhuizen, kloosters en kerken vaak op belangrijke kruisingen staan. In die zin lijkt de heersende klasse uit voorbije eeuwen weinig angst voor energielijnen te hebben gehad. Zelf zie ik al jaren dat de mensen er probleemloos overheen lopen, en heb ik de sprookjesachtige, helende, kwaliteiten van energielijnen ervaren. Maar soms als ik de wichelroede hanteer, zie ik mensen, met name oudere vrouwen, schrikken. Dan denk ik: 'De Inquisitie heeft haar intimiderende werk goed gedaan.'
Toch, dat mensen er angstig voor zijn, kan ik me voorstellen, mogelijk heeft het zelfs te maken met de inhoud van Openbaring 12. In 'Rolduc in Woord en Beeld' (1902) staat dat de tekst over de kerkschilderingen reeds in 1899 in de Katholieke Illustratie is verschenen. De schilderingen door Matthias Goebbels zijn dus van daarvoor. Over de schildering 'Maria met Jesus op de zevenkoppige draak' schrijft directeur Corten (1902): 'De kunstenaar heeft blijkbaar zijn gedachten ontleend aan het twaalfde boek van de Openbaring...'
Ik stem met dat 'ontlenen' in, want de vrolijke groene zevenkoppige draak is een tamelijk vrije interpretatie van de kwade rode zevenkoppige draak uit Openbaring 12. Eerst maar eens naar dat verhaal!
De Openbaring van Johannes 12
Terwijl de verteller op het strand staat, is er een groot teken aan de hemel te zien: een vrouw, bekleed met de zon, met de maan onder haar voeten en met op haar hoofd een kroon van twaalf sterren. De vrouw is zwanger, in barensnood en roept in pijn.
Dan verschijnt er nog een teken in de hemel: een grote rode draak met zeven hoofden, tien horens en zeven koninklijke hoeden. De draak trekt het derde deel van de sterren van de hemel en werpt ze op de aarde, en gaat voor de vrouw staan om haar kind te verslinden zodra zij het gebaard heeft.
De vrouw baart een zoon, die de heidenen met een ijzeren staf zal hoeden, en haar kind wordt weggerukt tot God en Zijn troon. De vrouw vlucht de woestijn in naar een plek die God heeft voorbereid, en waar zij zich duizendtweehonderdzestig dagen kan voeden.
Vervolgens is te zien dat Michael en zijn Engelen in de hemel strijden met de Draak en zijn Engelen. De plek van de laatsten is niet meer in de hemel; de grote draak, de oude slang, van naam duivel en satan, wordt samen met zijn Engelen op de aarde geworpen.
In de hemel klinkt een stem: "Nu is de zaligheid, en de kracht, en het koninkrijk van onze God geworden, en de macht van Zijn Christus, want de verklager van onze broeders, die hen dag en nacht voor God verklaagde, is neergeworpen. Zij hebben hem overwonnen door het bloed van het Lam en het woord van hun getuigenis, en zij hebben hun leven niet liefgehad tot de dood toe. Daarom vreugde, gij hemelen, en gij, die daarin woont! Wee degenen, die de aarde en de zee bewonen, want de duivel is tot u afgekomen en is vertoornd omdat hij maar zo weinig tijd heeft."
Als de draak ziet dat hij op de aarde is geworpen, vervolgt hij de vrouw die het manneke gebaard heeft.
Maar de vrouw worden twee vleugels gegeven, als van een grote arend, opdat zij kan vliegen in de woestijn; op haar plek, daar waar zij een tijd, en tijden, en een halve tijd gevoed wordt, buiten het gezicht der slang.
Vervolgens werpt de slang uit haar mond water als een rivier achter de vrouw aan, opdat deze rivier haar zal wegvoeren. Maar de aarde komt de vrouw te hulp, opent haar mond en verzwelgt de rivier die de draak uit zijn mond heeft geworpen. De draak wordt woedend op de vrouw, en gaat heen om strijd te voeren tegen de overigen van haar zaad, die de geboden van God bewaren, en de getuigenis van Jezus Christus hebben.
Ik zou er bang van kunnen worden, maar volgens mij is dat niet de bedoeling. Daar waar Michael de draak verslaat en op de Aarde werpt, ontstaan - bij het letterlijk nemen van dit visioen - duivelse krachten op Aarde. Maar door de inhoud van gnostische geschriften als de Codex Berolinensis en Nag-Hammadi-rollen, denk ik dat er een overeenkomst is tussen Openbaring 12 en een oud scheppingsverhaal uit het gnostisch denken. Directeur Corten en kanunnik Goebbels kunnen deze geschriften overigens niet gekend hebben.
In de Apocryphon, het Geheime Boek, van Johannes wordt dit tamelijk negatief gekleurde scheppingsverhaal beschreven. Het eindig min of meer met het scheppingsverhaal Genesis uit de Hebreeuws-Joodse traditie.
Een kort excerpt van een deel van dit scheppingsverhaal: na de kruisiging van Jezus is Johannes op weg naar de tempel. Hij ontmoet een farizeeër die hem beschimpt en vertelt dat Jezus Johannes heeft weggeleid van het juiste pad en de tradities van de voorvaders. Daarna heeft Jezus hem ook nog verlaten.
Twijfelend en verontrust zoekt Johannes een verlaten plek in de woestijn, waar zich dan plotseling de hemel opent en Jezus verschijnt die Johannes geruststelt en vertelt dat Hij hem gaat onderwijzen.
Eerst gaat het over de structuur van de goddelijke wereld. Daarna vertelt Jezus dat uit een misgeboorte van Pistis Sophia de demiurg Jaldabaoth is geboren. Jaldabaoth onttrekt kracht aan zijn moeder en kan daarmee dienaren en boze machten creëren, die van de auteur van de Apocryphon de namen van de twaalf tekens van de dierenriem en van de zeven planeten krijgen. Vervolgens schept Jaldabaoth de fysieke, materiële wereld als een vage en slechte nabootsing van de goddelijke wereld.
Het nare aan dit verhaal, ook al wordt het door Jezus aan Johannes verteld, is dat de hele schepping van de wereld basaal van een mislukking en behoorlijk veel kwaad uitgaat. Als ik de schildering in de Abdijkerk van Maria met Christus op de Draak met Zeven hoofden kijk, zie ik analoog aan het scheppingsverhaal uit de Apocryphon 'de Schepping van ons Zonnestelsel'. Wat mij betreft kan de schepping gerust positief zijn.
Maria met Jezus stellen historische personen voor, en tevens Moeder Aarde met de Christuskracht. De Zon achter Maria verbeeldt God: Hij steunt Haar en de interactie heeft in het verleden plaatsgevonden.
De Maan, waarop Maria staat, zorgt op Aarde voor de beweging van het water; voor eb en vloed. Met haar vierwekelijkse toenemende en afnemende schijngestalten is de Maan van grote invloed op het aardse leven.
De Draak met Zeven Hoofden staat voor de zeven planeten. In de Oudheid behoren Zon, Aarde en Maan ook tot de planeten. Zonder de andere planeten zou de Aarde niet zo schitterend in haar baan rond de Zon bewegen. De twaalf sterren rond het hoofd van Maria verbeelden de twaalf dierenriemtekens. In het geheel van deze Kosmos of Oerzee - zie de omringende grijze golven - vindt de ontwikkeling van zielen en mensen, van alles, plaats.
In de werkelijkheid van de ether van het Heelal houden grote (elektromagnetische!?) krachten de planeten in hun baan rond de Zon. Zo ook wordt ons hele Zonnestelsel in zijn baan rond de Witte Ster in het centrum gehouden. De enorme kracht die ons zonnestelsel bij elkaar houdt, kan uitstekend verbeeld worden door een Draak met Zeven Hoofden.
Dus nee, de energielijnen op Aarde bestaan niet uit de door Michael op de Aarde gesmeten grote draak of oude slang uit Openbaring 12. Veel te gemakkelijk gedemoniseerd! Een kanttekening past hier wel, want figuurlijk gesproken 'fluistert' de oude slang nog steeds, immers soms oogt het aantrekkelijk verkeerde keuzen te maken.
Er is nog iets dat ik hier graag wil delen. Het heeft te maken met het kind dat mogelijk ooit met het badwater is weggegooid. Het betreft logion 113 uit het Evangelie van Thomas, uit een van de Nag-Hammadi-rollen die in 1945 teruggevonden zijn.
De leerlingen vragen Jezus: "Wanneer zal het koninkrijk komen?"
Jezus zegt: "Het koninkrijk komt niet door het te verwachten. Je kunt niet zeggen: 'Het is hier', of 'Het is daar'. Nee, het koninkrijk is uitgespreid over de aarde maar de mensen zien het niet."
Bronnen
- Codex Berolinensis. Op 6 oktober 2020 van https://nl.wikipedia.org/wiki/Berlijnse_Codex
- Corten, R., Ruyten, A.H.M. (1902). Rolduc in Woord en Beeld - Geschiedenis der Abdij en der Onderwijsinrichting. Kerkrade: Erven N. Alberts.
- Evangelie volgens Johannes. Op 6 oktober 2020 van https://nl.wikipedia.org/wiki/Evangelie_volgens_Johannes
- Evangelie van Thomas. Op 4 oktober 2020 van https://nl.wikipedia.org/wiki/Evangelie_van_Thomas_(Nag_Hammadi)
- Geheime Boek van Johannes. Op 6 oktober 2020 van https://nl.wikipedia.org/wiki/Geheime_Boek_van_Johannes
- Openbaring van Johannes. Op 6 oktober 2020 van https://nl.wikipedia.org/wiki/Openbaring_van_Johannes
- Openbaring 12. Op 4 oktober 2020 van https://www.statenvertaling.net/bijbel/open/12.html
---> 104 DIERBASEMENTEN IN DE CRYPTE - Gehavende Romaanse Basementen