99 DE OOSTELIJKE CONCHA - DEEL 10

APOSTEL PETRUS

Thea-Warrrior

 

Laat ik gedacht hebben dat ik alle zes de heiligen in de hoofdconcha van noord naar zuid zou beschrijven: eerst Catharina van Alexandrië, dan Petrus, dan Ioseph, dan Augustinus, Thomas en als laatste Johannes Chrysostomos. Tot mijn verbazing gaat het anders, heel anders: van noord-buiten naar zuid-buiten, naar zuid-binnen, naar noord-binnen, nu noord-midden en straks als laatste zuid-midden.

Al met al een soort poort over Jezus heen. 

Als ik als tweede Petrus wil beschrijven, ontstaat er chaos. Bijna paniek in de tent; wat kan ik wel vertellen, wat niet? Het verhaal is het belangrijkste, wat is mijn rol? Hoe dan ook ik hou van apostel Petrus, van de man met de sleutels, van die man van tweeduizend jaar geleden. 

 

O, even tussendoor over dat wat mag en kan of niet kan. Ik heb de vraag bij de Heerscharen neergelegd - eigenlijk een vraag over Petrus dus - en Zij hebben de vraag hogerop doorgespeeld. Midden in de nacht van 11 op 12 september 2020 krijgen de de Engelen en ik Antwoord. Plots wakker-dromend zie ik, met naast me de Engelen, het Heelal met Miljoenen Sterren zich openen als een enorme wijd opengesperde Mond. Een Krachtige Stem klinkt: "Het maakt niet uit..." 

'Brr, heftig, het maakt niet uit... wat zal wel uitmaken?'

Toch is het een duidelijk antwoord; ik kan het laten èn net zo goed wel vertellen. Achteraf ben ik ietwat verbaasd vanwege het woord 'niet' dat in dit Antwoord zit. Enkel positieve woorden gebruiken is blijkbaar onnodig of irrealistisch.

 

Laat ik naar Petrus gaan. In het Nieuwe Testament komt hij opvallend vaak in de verhalen voor, en volgens het wereldwijde web heeft evangelist Marcus genoteerd wat hij Petrus bij leven heeft horen vertellen. Simon (Simon-Petrus) heeft officieel weinig opleiding genoten. Met zijn jongere broer Andreas werkt hij als visser op het Meer van Tiberias; dat van Galilea. Beide broers zijn reeds volgelingen van Johannes-de-Doper als ze Jezus ontmoeten, en het is Jezus die Simon de Aramese naam Kefas ofwel Petrus of 'rots' geeft.

Marcus (1: 16-18) vertelt dat Jezus wandelend nabij het Meer van Galilea ziet dat Petrus en Andreas hun netten uitwerpen en dat Jezus dan zegt: "Volg mij, en ik zal van jullie vissers van mensen maken."

Evangelist Mattheüs (8: 14-15) meldt dat Jezus in het huis van Petrus ziet dat de moeder van de vrouw van Petrus op bed ligt met koorts. Jezus geneest Petrus' schoonmoeder door haar hand aan te raken. De vrouw staat op en bekommert zich vervolgens om haar gasten. 

Al is Petrus een van de twaalf apostelen die mensen gaat werven voor - zoals mijn vriendin Annemie zegt - 'de Club van Jezus', toch is hij een eenvoudige, normale man. Er is me het nodige aan gelegen meer over hem en zijn karakter te vertellen. Het wereldwijde web gaat me daarbij helpen... de energielijnen moeten nog even wachten!

 

Allereerst Mattheüs 14: Als Jezus hoort dat Herodes Johannes-de-Doper - op verzoek van de dochter van zijn minnares Herodias - heeft onthoofd, heeft hij de behoefte in zijn eentje naar een eenzame plek te varen. Maar velen volgen hem, en daarop geneest Hij vele zieken. Aan het eind van deze dag vindt het wonder van de vijf broden en twee vissen plaats, die rond de vijfduizend mannen en daarbij nog vrouwen en kinderen weten te voeden. Na dit mirakel stuurt Jezus zijn leerlingen naar de andere zijde van het Meer van Galilea. Zelf gaat hij de berg op om alleen te zijn. Eenmaal midden op het meer krijgen de leerlingen last van de wind en hoge golven. Rond vier uur in de ochtend zien ze Jezus over het water naar hen toelopen. Ze raken in paniek; denken een geest te zien, maar Jezus maant hen niet bang te zijn: "Ik ben het."

Petrus reageert: "Heer als u het bent, gebied me dan over het water naar u toe te lopen."

Jezus zegt: "Kom."

Petrus stapt uit de boot en loopt over het water naar Jezus toe, maar als hij op de wind gaat letten, wordt hij bang en begint te zinken. Hij schreeuwt: "Heer redt mij."

Jezus steekt prompt zijn hand uit en grijpt Petrus: "Kleingelovige, waarom wankel je?"

Samen stappen ze in de boot en de wind gaat liggen. Alle aanwezigen in de boot aanbidden Jezus: "Het is waar, U bent Gods Zoon." 

Die Petrus! Hij gelooft in Jezus en wil Zijn Opdrachten en Woorden wel volgen, maar hoe 'eng' is het als er tegenwind opkomt. Ik vind tegenwind ook eng; deze kan mijn energie opslurpen, en dan kom ik niet meer verder. Misschien heb ik meer vertrouwen nodig, want Jezus zegt eigenlijk: "Wees niet bang!"

 

Bang of niet, Petrus durft er wel voor uit te komen als hij iets niet begrijpt: een echte waarheidszoeker.

Een mooi voorbeeld staat in Mattheüs 15: Farizeeën en schriftgeleerden lijken Jezus aan te spreken op het feit dat zijn leerlingen hun handen niet wassen alvorens ze brood eten, de leerlingen overtreden daarmee de traditie van de voorouders. Inhoudelijk reageert Jezus niet op de geuite beschuldiging, maar Hij brengt er tegenin dat zij overtreders zijn waar volgens hen kinderen hun ouders niet hoeven te eren (te onderhouden) als ze dat waarmee ze hun ouders zouden kunnen onderhouden als offergave (aan de tempel) schenken. 

Tot de mensen rondom Hem zegt Jezus: "Luister en kom tot het inzicht dat niet datgene wat de mond ingaat een mens onrein maakt, maar wat uit de mond komt dat kan de mens onrein (zondig) maken."

Zijn leerlingen waarschuwen Hem dat de Farizeeën Hem gehoord hebben en Zijn woorden stuitend vinden. 

Jezus reageert: "Elke plant die mijn hemelse vader niet heeft geplant, zal met wortel en al worden uitgerukt. Laat ze gaan, deze blinde blindengeleiders! Als de ene blinde de andere leidt, vallen ze samen in de gracht."

Petrus vraagt Jezus: "Wilt U ons die uitspraak uitleggen?"

Jezus reageert: "Zijn jullie nog onwetend? Begrijpen jullie dit nog niet? Alles wat de mond ingaat, gaat via de maag vanzelf richting de beerput. Wat uit de mond uitgaat, komt uit het hart, en als dat boze gedachten, moord, overspel, ontucht, diefstal, valse getuigenissen en lasteringen zijn, maken zij een mens onrein. Eten met ongewassen handen doet dat niet."

Wel, het lijkt me vrij duidelijk. Onder mooie vlaggen kunnen mensen van alles verzinnen en doen waar ze zelf ten koste van anderen beter van worden. Ach, eenmaal uit het aardse bestaan zullen ze met zichzelf mogen afrekenen.

 

Kunnen nog een paar verhaaltjes? In Mattheüs 16 staat hoe Petrus door Jezus gevierd en gecorrigeerd wordt. Mattheüs vertelt dat als Jezus in Cesarea Filippi is aangekomen hij zijn leerlingen vraagt wat de mensen over Hem, zoon van de mensen, zeggen. De leerlingen vertellen dat sommigen Hem Johannes de Doper of Elias of Jeremia noemen of menen dat Hij een van de andere profeten is.

"En jullie? Wie ben ik volgens jullie?" vraagt Jezus.

Simon Petrus antwoordt: "U bent de Christus, de Zoon van de Levende God."

Jezus reageert: "Zalig ben jij, Simon - zoon van Jona - want dit is je niet geopenbaard door mensen van vlees en bloed maar door Mijn Vader die in de Hemel is. En ik zeg je dat jij Petrus bent, en op deze rots zal ik Mijn gemeente bouwen, en de poorten van de hel zullen deze gemeente niet kunnen overweldigen. Ik geef je de sleutels van het Koninkrijk der Hemelen, en wat jij op aarde zult binden (zult sluiten), zal in de hemelen gebonden zijn, en wat jij op aarde zult ontbinden, zal in de hemel ontbonden zijn."

Vervolgens verbiedt Jezus Zijn leerlingen om ook maar tegen iemand te zeggen dat Hij, Jezus, de Christus is.

In de tijd volgend op dit gesprek bereidt Jezus Zijn leerlingen voor op zijn gang naar Jeruzalem, op zijn lijden, dood, en opwekking op de derde dag. Als Petrus van het een en ander kennis heeft genomen, begint hij Jezus ernstig toe te spreken: "Heer, wees Uzelf genadig, dit zal U allemaal niet overkomen."

Jezus keert zich tot hem om en zegt: "Ga achter mij vandaan, jij duivel, je vormt een steen des aanstoots voor me, want je verzint niet de dingen die van God zijn, maar de dingen die van de mensen zijn."

Tot de leerlingen in het algemeen zegt Jezus: "Als iemand mij wil volgen, verloochen dan jezelf, neem je kruis op, en volg mij."

Die arme Petrus. Hier krijgt hij van Jezus behoorlijk op zijn donder omdat hij tegen Hem ingaat. Heb je onder de mensen een Held gevonden, voorspelt Deze voor zichzelf een miserabel levenseinde. Toch dapper dat hij tegen Jezus durft in te gaan. We weten hoe dit afloopt; Petrus laat zijn eigen ideeën varen en blijft Jezus volgen. 

 

Het laatste verhaal dan voor vandaag: de evangelist Johannes (13: 1-20) vertelt dat Jezus, vlak voor Pasen, weet dat zijn laatste uur gekomen is. Na het avondmaal, als Judas reeds besloten heeft dat hij Jezus gaat aangeven, staat Jezus op, ontkleedt zich en omgordt zichzelf met een linnen doek. Hij giet water in een bekken en begint de voeten van de leerlingen te wassen en droogt de voeten met genoemde linnen doek.

Als hij bij Petrus komt, zegt deze: "Heer, wilt U mij de voeten wassen?"

Jezus antwoordt: "Je beseft niet wat ik nu doe, maar je gaat het begrijpen."

Petrus zegt: "Dit gaat niet gebeuren, in geen eeuwigheid."

Jezus reageert: "Als ik jouw voeten niet was, zul je geen deel hebben aan mij."

Petrus krabbelt prompt terug: "Heer, niet alleen mijn voeten, maar ook mijn handen en hoofd."

Jezus zegt: "Die gewassen is, heeft het niet nodig dan enkel de voeten te wassen, want is geheel rein. Jullie zijn rein, hoewel niet allemaal."

De laatste opmerking slaat op het feit dat Jezus weet wie het boze plan heeft hem te verraden. Het verhaal gaat nog verder; Jezus verduidelijkt de gelijkwaardigheid van mensen, en vertelt ook dat als Hij iemand zendt dat degene die de gezonden persoon ontvangt dan Jezus ontvangt, en dat wie Jezus ontvangt tegelijk Hem ontvangt die Jezus (naar de aarde) gezonden heeft.

Zo schattig, die Petrus, hij heeft nog niet gemeld dat het in geen eeuwigheid gaat gebeuren of hij gaat voor meer dan honderd procent overstag. Wat zou de opmerking 'Die gewassen is' betekenen? Ik denk 'Die vergeven is'.

 

Er zijn nog heel veel verhalen over Petrus van tweeduizend jaar geleden te vertellen; hoe hij in de Hof van Olijven niet wakker kan blijven om met Jezus te waken, hoe hij Malchus een oor afslaat als Romeinse soldaten Jezus gevangen nemen, hoe hij tot drie keer toe loochent een leerling van Jezus te zijn; waarna hij bitter in zichzelf teleurgesteld is als de haan kraait en Jezus hem aankijkt.

Petrus, een gewone, bange man van goede wil... toch heeft Jezus hem wel degelijk 'de Sleutels' gegeven.

Tweeduizend jaar geleden ben ik Petrus. Ik weet nog hoe ik in de nabijheid van een dorp met een hout op een boom sla als teken dat 'de Man' - gezeten nabij de oever van het meer - gaat vertellen. Wat een andere tijden. Ik weet nog hoe ik later behoorlijk de pest aan Paulus krijg. Terwijl wij met doodsverachting overal Zijn Woorden verkondigen, komt daar plots die slimme vlotte Romein en neemt de hele boel bijna over terwijl hij Jezus niet eens in levende lijve heeft ontmoet. Uiteindelijk verkondigen wij Jezus' Woorden onder de joden en houdt hij zich bezig met de niet-joden. Van hem hoeven ze zich niet te laten besnijden noch zich aan de spijswetten te houden. Of dat goed is? Hoe dan ook ik moet toegeven dat hij Marcus heeft gevraagd mij te ondersteunen en dat hij zich met overgave wijdt aan 'De Taak'... maar toch.

 

Andere tijden! In 2020 leven de mensen hier in West-Europa behoorlijk in vrijheid. In principe mag eenieder zijn eigen weg gaan zolang anderen niet benadeeld worden. Vrijheid van meningsuiting bestaat, maar om op straat verteller te zijn!? De meeste mensen zijn bezig met hun persoonlijke, individuele, ontwikkeling. Honderd-en-een dromen, doelen en activiteiten leiden hen af van het grote geheel. Anderen vergaren enkel materie en er zijn er die nogal versuft door de wereld gaan; er gebeurt zoveel dat velen het nauwelijks kunnen dragen. Daarom vertel ik nu hier, op levendweb. Ik ben nu hier, en in tijd en ruimte ben ik nu overal tegelijk, en eenieder kan in volle vrijheid besluiten of en wanneer te luisteren naar mijn woorden of niet.

Als je mij of mijn woorden belachelijk, psychiatrisch, idioot, angstaanjagend of hoogmoedig vindt, ga dan rustig voort op je eigen weg, doe je eigen ding, maak je eigen keuzen. De inhoud van levendweb verplicht tot niets. Ik hoef geen koning(-in) te zijn; ben liever de hofnar; degene die beschermd wordt èn in vrijheid alles kan zeggen. Ik hoef geen hoge functie; postuum heb ik - mijn ziel - het Petrusambt al bekleed, dat is me wel genoeg.