116 VOOR EER EN DEUGD

OVER SEX EN SEKSUELE VOORKEUREN

Thea-Warrior

 

'Wel niet, wel niet, wel niet!' Ik twijfel, maar omdat ik vanuit de Engelenwereld overladen wordt met beelden en zinnen, publiceer ik op 8 augustus 2020 de tekst van 'Voor Eer en Deugd' als nummer 85 op Levendweb. Op 10 augustus grijpt Engel C(h)rystal in: "Publicatie te vroeg!"

Als ik in de nacht van dinsdag 20 op woensdag 21 oktober vraag of het nù goed is, knikt C(h)rystal al opstijgend 'Ja'.

In februari 2019 heb ik thuis vrijwel onmiddellijk uitgezocht wat de Vereniging 'Voor Eer en Deugd' inhoudt en wat 'O OM PULCHRA CASTA GENERATIO CUM CLARITATE' betekent.

 

O WAT BEN JE MOOI JIJ KUIS GESLACHT MET JE GLANS

Als ik de vertaling spits heb, zit ik te sniklachen achter mijn computer. Daar waar glans 'eikel' betekent, wordt hier vrij aan het begin van het middenpad in de Abdijkerk van Rolduc een piemel bewierookt. De Franse lelies op het mozaïek roepen plots totaal andere beelden op. En ineens krijgt het liedje 'O wat ben je mooi... o wat ben je mooi... dat heb ik in jaren niet gezien... zo mooi... zo mooi... ...', dat ik in mijn jeugd op bruiloften vaak heb meegezongen, een geheel andere betekenis.

"Pas gewassen zeker!", zong mijn moeder er normaliter snel, 'stout' en met vonkende ogen tussendoor, soms keek ze me daarbij schuin aan, maar als tiener heb ik het niet doorzien. 

Maar, maar... dit hebben ze toch geweten!? Zij die dit mozaïek in het middenpad aangebracht of toegestaan hebben! Dit is toch een bewuste actie!? De leiding van Rolduc heeft het Latijn toch beter beheerst dan ik?

 

In 'Rolduc - een kleine gids' schrijft Lemmen (1989) dat directeur Corten de Vereniging 'Voor Eer en Deugd' in 1904 heeft opgericht. Strijdend voor de goede zeden krijgt de Vereniging een landelijk karakter. In 1921 wordt de hoofdzetel verplaatst naar Roermond en in 1937 wordt 'Voor Eer en Deugd' alweer opgeheven.

Het wereldwijde web vermeldt dat de Vereniging een tweeledig doel nastreeft:

- Eigen heiliging en versterking van de eigen wil in het trouw nakomen der verplichtingen, die God in zake van reinheid aan ieder volgens zijn levensstaat heeft opgelegd.

- De bevordering der reinheid van zeden en de bestrijding der onzedelijkheid. 

 

De Vereniging publiceert tijdschriften. Eerst 'Voor Eer en Deugd' voor jonge mannen, iets later 'Mannenadel' voor volwassen katholieke mannen, weer later 'Mannenadel en Vrouweneer' voor zowel mannen als vrouwen. Gewoonlijk komen (on-)zedelijke kleding, de gewenste scheiding van jongens en meisjes, en de zondigheid van bloot en dansen aan bod. Later ook acties tegen verspreiding van pornografie en voor de verdediging van het grote gezin.

Het is een tijd waarin geslachtsorganen veranderen in schaamdelen (Michel van der Plas, 1963). In katholieke internaten en seminaries is de hygiëne ver te zoeken. Er circuleert een verhaal dat de studenten van Rolduc hun overste verzoeken om, in plaats van in hun togen waaraan ze gewend zijn, in een sportkostuum te mogen voetballen. Het duurt even voordat het antwoord komt: 'Het mag... tenminste als de toog eroverheen gedragen wordt.' Het doet me denken aan het dragen van broeken door meisjes rond 1966; in de kerk mag het als de jurk eroverheen gedragen wordt.

 

Al lezend spelen allerlei zaken door mijn hoofd. Allereerst gedachten aan het celibaat, aan de eis tot seksuele onthouding en ongehuwd blijven. Volgens het wereldwijde web is het een instelling uit 1075 van paus Gregorius VII en vanaf 1123 - het Eerste Lateraanse Concilie - een wet. Ongetrouwd samenleven door geestelijken is vanzelfsprekend ook uit den boze. Het inhoudelijke argument luidt dat geestelijken zich dienen te richten op het hemelse: op God en het hogere. 

Vervolgens besef ik dat de armere bevolkingslaag het aan het begin van de twintigste eeuw met hun seksueel gedrag regelmatig minder nauw neemt. In de rijkere sociale laag gebeurt waarschijnlijk hetzelfde, maar over het algemeen zijn daar de consequenties, op geslachtsziekten na dan, minder heftig.

Wat een thema: vrouwen die hun man in het huwelijk moeten gehoorzamen. Het leidt tot armoe en een groot kinderaantal. Ik kan er nog een beetje misselijk van worden. Voorbehoedsmiddelen verboden en elk jaar een kindje erbij... zo kan de wereldbevolking groeien. Is het toch een machtsstreven geweest?

 

Vanuit het armoedeperspectief kan ik begrip opbrengen voor het willen reguleren van seksueel gedrag, dat wil zeggen voor een norm als 'geen sex voor het huwelijk'. Het gezin als hoeksteen van de samenleving, met als voorbeeld het liefdevolle gezin van Jozef, Maria en Jezus, kan ik in het kader van zorg en opvoeding ook volgen, maar volledig eens ben ik het met geen van beiden. Wat 'handjes boven de dekens' en dreigementen als 'ruggenmergtering en hersenverweking' betreft... laat me erover zwijgen.

Zelf heb ik natuurlijk gemakkelijk praten. Zeker, ik heb een zoon op de wereld gezet, maar in mijn tijd zijn  voorbehoedsmiddelen in het rijke Europa normaal. Wereldwijd zijn ze echter echt niet voorhanden. Met het principe van het celibaat heb ik meer moeite. In mijn tienertijd zie ik het als een manier om de kerk als instituut rijk te laten worden, te laten zijn en blijven, immers door het celibaat zijn er geen weduwen of nakomelingen aan wie erfenissen uitbetaald moeten worden.

 

Over het feit dat nog steeds bijna enkel de mannelijke sekse in de rooms-katholieke kerk regeert, wil ik het nu niet hebben. Over misbruik in de kerk is de laatste vijftig jaar genoeg te doen, daarover hoef ik het niet te hebben. Gezien de opgelegde eis van het celibaat is het ambt van geestelijke mogelijk handig voor mannen die of a-seksueel - die bestaan ook en er is niks mis mee - of gewoon minder in vrouwen geïnteresseerd zijn. Voor mannen met seksuele interesse in mannen lijken mij posities in het huidige kerkelijke instituut bij uitstek geschikt om het eigen leven vorm te geven. En nu kijk ik - als oudere vrouw - om me heen en zie de milieuellende; zie hoe de wereldbevolking qua aantal de spuigaten uitloopt, zie de overbelasting en uitbuiting van Moeder Aarde, en de problematiek van de lesbische, homo-, transgender- en biseksuele gemeenschap, en vraag ik me af: 'Wat kan anders?'

 

In hoeverre zijn seksuele relaties cultuurbepaald? O, inderdaad... als ik de geslachtsorganen bekijk dan zijn man en vrouw voor elkaar geschapen. Maar geschapen voor wat? Om steeds kinderen te creëren? Om geen zaad verloren te laten gaan? De idee is achterhaald; bij de geslachtsdaad bevrucht in principe één zaadcel één eicel. Gewoon één zaadcel van de honderd tot tweehonderd miljoen zaadcellen die per ejaculatie geloosd worden. Alle andere zaadcellen gaan dood, gewoon dood. Ware het niet dat er in combinatie met een eicel een heel mens uit geboren kan worden (of twee, of misschien wel drie... vier...) dan is die ene zaadcel eigenlijk een verwaarloosbaar getal op het totale aantal dat gewoon per zaadlozing sterft. 

 

Terug naar sex. Sex is toch ook plezier, ontspanning en intimiteit? Ik vind dat het tijd wordt om op iets nieuws in te zetten. Er is een meer dan buitengewone cultuuromslag voor nodig, maar toch heb ik - los van ellende als hiv en aids - eigenlijk hoge verwachtingen van de effecten van 'sex met de gelijke sekse voor iedereen' als algemeen geaccepteerde norm.

Moeder Aarde zal opgeluchter kunnen ademhalen, en de zielen... wel die reïncarneren maar ergens anders; het Heelal is groot genoeg. Vraagt hier iemand naar 'opvoeden'? Natuurlijk zorgen biologische ouders voor eigen kinderen. Daarnaast zijn alle kinderen onze kinderen. En zoals mijn geliefde vriendin Bea - met wie ik geen seksuele relatie heb - het zo mooi zegt: "NIEMAND mag een ander een trauma bezorgen."

Elke mens heeft in principe 'het recht' een nieuwe mens te creëren: iemand die op een gegeven moment de opengevallen plaats van de gestorven vader of moeder inneemt. Geen kinderen!? Prima; de wereldbevolking mag krimpen, maar meer dan één voor elke huidige man of vrouw? Eigenlijk vind ik het niet kunnen.

 

Terug naar het mozaïek VOOR EER EN DEUGD in het middenpad van de Abdijkerk van Rolduc. Laten we elkaar geen mietje noemen... gewoon laten liggen alstublieft. Verwijderen zou 'een beetje dom' zijn, want het marmeren mozaïek vormt de perfecte aanleiding om kwetsbare kwesties open en bloot - figuurlijk bedoeld - bespreekbaar te maken. En wat die bewierookte penis betreft... die is er allereerst om te plassen: een individuele actie. Vervolgens, laten we de huidhonger serieus nemen, om er plezier en ontspanning aan en mee te beleven: alleen of met een ander (of meer). Als voorbehoedmiddelen nodig en niet voorhanden zijn, dan in principe met de eigen sekse. Als derde functioneert de penis - het zaad - om mensen te creëren. Dit laatste zou beschouwd mogen worden als 'een heilige activiteit'. Ik denk dat het geen individuele zaak zou moeten zijn. Overigens zou het geboren zien worden van baby's en het sterven van ouderen tot de opvoeding van elke tiener moeten behoren. 

Het nieuwe normaal mag behelsen dat de beslissingsbevoegdheid 'kinderen creëren' toebehoort aan een grotere groep (familiegroep of gemeenschap) onder het motto: 'Wij zorgen voor elkaar, en hoe houden we het aantal individuen op de wereld - voor de wereld en onszelf - gezond!?' 

 

Staat er 'AD' op het wapenschild van 'Voor Eer en Deugd'? AD betekent Anno Domini: in het Jaar van de Heer. Iemand een andere suggestie? Er staat geen jaartal bij. Prima, alle jaren zijn immers 'Jaren van de Heer'!? Mijn hemel... nou is dit ineens ook dubbel. Ik hou ermee op.