SORRY... EEN FOUTJE
Thea-Warrior
In mei 2019 komt mijn onderzoek naar de energielijnen in de Stevenskerk in een ware impasse terecht, want ik betrap mezelf op een fout. Wat is er gebeurd?
In 2015 wil ik na het wandelen van de Walk of Wisdom blijven wandelen. Maar waar of wat? Ik besluit een energielijn in kaart te gaan brengen die ik in de Stevenskerk gevoeld heb toen ik daar, met mijn twee jongste nichtjes, in de kooromgang voor het secco van Sinte-Ontcommer stond om over haar legende te vertellen.
Het in kaart brengen is een oefening, want ik ben nog niet zo ervaren in het daadwerkelijk over een langer traject volgen van een energielijn in het landschap. Het is een klus van fietsen, wandelen, zoeken, vinden, fotograferen, terugfietsen en dan op naar de volgende weg of straat om te speuren naar het vervolg van de energielijn.
In het centrum van Nijmegen raak ik helemaal in de war, dus ga ik meer naar het oosten en zoek in de buurt van het standbeeld van Godin Victoria bij het Kelfkensbosch. Ik vind de lijn, tenminste dat denk ik. Ze gaat door het Valkhofpark, maar in het park is het me ook nog te moeilijk om de energielijn te concretiseren; er lopen meerdere energielijnen. Dan blijkt ze door de Sint-Gertrudiskapel naast Museum Het Valkhof te lopen. Vrolijk volg ik mijn Sinte-Ontcommerlijn door het buitengebied: door de Ooijpolder, via Haalderen, enz. naar Kasteel Doornenburg en de inlaat van de Linge.
Het volgen van de energielijn van Sinte-Ontcommer wordt onderbroken door andere activiteiten, maar eind 2018 wil ik het onderzoek afronden. In het centrum van Nijmegen blijk ik de energielijn deze keer wel in kaart te kunnen brengen. Duidelijk meer geoefend geraakt.
Het gaat goed: de energielijn gaat van de Sint-Gertrudiskapel door het Billenium-monument van Raf Verjans, over het Valkhofpark en door het centrum helemaal tot aan de Stevenskerk. En daar gaat het fout. Onbekend met het aantal energielijnen in de kerk en blijkbaar ondeskundig wat betreft de specifieke richting waarin de kerk staat, teken ik mijn energielijn Sinte-Ontcommer op de kerkplattegrond in. Ben uiterst tevreden want de energielijn gaat in de Stevenskerk inderdaad keurig door het secco van Sinte-Ontcommer in de kooromgang. Beter kan niet.
In mei 2019 kom ik erachter dat ik de energielijn van Sinte-Ontcommer op de kerkplattegrond een steunbeer teveel naar het noorden heb ingetekend. Mijn energielijn met de naam Sinte-Ontcommer gaat helemaal niet in de kooromgang door het secco van Sinte-Ontcommer maar loopt wat zuidelijker achter het secco langs.
Energielijn Charlotte blijkt dezelfde als mijn energielijn Sinte-Ontcommer te zijn en energielijn Anna gaat door het secco met Sinte-Ontcommer. Op zondag 26 mei 2019 ontdek ik ontdek mijn fout door vanuit de kooromgang door de koorvensters naar het oosten, naar buiten, te staren. Acuut misselijk: ik val ik bijna in katzwijm. Het hele onderzoek wil ik aan de kant gooien.
Nou ja, ik heb het niet gedaan... stoppen bedoel ik. Tegenslag maakt me soms meer vastberaden. Toch ben ik een aantal dagen eind mei 2019 meer dan behoorlijk van slag af: 'Waarom toch? Waarom toch?'
Dag op dag, avond op avond, een deel van de nachten kijk ik naar en bestudeer ik, vergezeld door hopeloze gevoelens, het energielijnenpatroon op de plattegrond van de Stevenskerk. Bij mijn computer ligt een ansichtkaart met een afbeelding van het secco van Sinte-Ontcommer: 'Waarom? Waarom ligt dit secco van Sinte-Ontcommer nou niet op de door mij geïnventariseerde energielijn die ik Sinte-Ontcommer heb genoemd? Het is zo'n fantastische energielijn: Zuivere Liefde. Waarom toch op energielijn Anna?'
Achter me, in de Andere Wereld, staan Vijf Grote Engelen zwijgzaam, rustig en afwachtend naar me te kijken.
Na lange tijd zegt er een: "Zou ze het zien?"
"Geduld", zegt een ander.
Ik kijk en kijk en kijk en kijk, ik kijk uren... en dan... maar dat vertel ik nog niet... ... wat er dan gebeurt... wat ik zie... wat ik me dan afvraag... eerst maar eens aandacht voor de Stevenskerk zelf, want de geschiedenis van de kerk heb ik tot nu toe overgeslagen.
